Opnieuw naar Caspe
Vroeger is meer, later is groter.
Vroeger is meer, later is groter. Ofwel, ga je vissen kort na de paaitijd, dus eind mei/begin juni of steek je de zomervakantie over en vis je eind september/begin oktober, als ze zich weer voor de koelere winterperiode ter overbrugging gaan volvreten. Met die gedachte werd de trip van 2012 geboekt. Hebberig als we waren (en nog zijn), werd het na onderling overleg en met overleg met Ron dus meer. Je loopt natuurlijk altijd de kans op tóch groter. Juist die ongewisheid is het leuke van vissen.Zonder enige discussie werd trouwens opnieuw voor thecompleatebroangler gekozen. Niet alleen omdat Ron simpelweg de allerbeste gids op meervalgebied is, maar intussen ook als vriend bestempeld wordt. Sommige foto's van deze trip zeggen genoeg, maar dat komt later.
Toch een WK?
Even iets actueels, terugkomend op Ron. Zoals het nu lijkt komt er eind mei 2013 tóch een wk meervalvissen in Caspe-Chiprana. Van insiders dicht bij de bron hoorde ik dat de Spanjaarden, nu de vorige organisatoren zijn afgehaakt, zowaar zelf het wk gaan organiseren. Spelregels zijn o.a. minimaal 20 en maximaal 30 teams en natuurlijk is de tweevoudig wereldkampioen daar één van. Helaas kan Arnout Terlouw er niet bij zijn, maar Ron en maat Lee Carpenter, ook een rustige prima kerel, uitstekende visser (met een hele mooie boot) en tevens goede gids wél. Over Lee en zijn mooie boot, later meer. Ben wel benieuwd wie, om het team compleet te maken, de 3e visser zal zijn. Ik ken in ieder geval iemand die daar heeeeeeel graag bij zou willen zijn. |
| Op deze manier word je in het huisje begroet, je voelt je écht welkom. Op de foto Ron & Lee |
Ook 's even volgen of er opnieuw veel belangstelling van andere Nederlandse teams zal zijn. Zoals judoka Mark Huizinga of Hans Sibbel, beter bekend als cabaretier Lebbis. Maar bij een maximum van 30 teams zal een grote Nederlandse deelname lastig worden dunkt me. Er is immers ook veel concurrentie uit andere internationale hoeken. Laten we vooral ook vriend Alex Knittel niet vergeten. Met typisch Duits fingerspitzengefühl wist hij als een ervaren Duitse BMW met 500.000 km op de teller de laatste keer de 2e plaats te halen. Zeker iemand om rekening mee te houden, áls hij meedoet.
Voorbereiden voor Playa de Chacon
De voorbereidingen voor de trip verliepen weer routinegetrouw. Eerst maar eens inventariseren wie er allemaal zin hebben om mee te gaan. Bert en Gerrit hoefden er niet lang over na te denken, maar het supertrio van 2011, Joep, Johan en Henk hadden twijfels en/of andere plannen. Eigenlijk ook wel logisch als je nog steeds aan het nagenieten bent van vissen boven de 220 cm met een gewicht tussen de 70 en bijna 100 kilo!!Alhoewel de trip met 3 personen ook zeker doorgegaan zou zijn, hadden we natuurlijk ook nog Thierry. Thierry die eerder vlak voor vertrek van een van de delta-trips door omstandigheden moest afhaken. Zonder na te denken was zijn antwoord direct volmondig ja! Het 2012 team zou dus uit 4 personen bestaan. Ook wel het maximumaantal voor één visplek, anders moet er gesplitst worden.
Men spaarde weer driftig op de vis spaarrekening die nog steeds openstond. De huurauto werd weer vooraf besteld, met Angelique werd een vrije periode begin juni afgesproken, Ryanair vanaf Bremen naar Girona werd betaald (duur!!, vooral vanwege de kofferprijs) en meer van dat voorbereidingsgedoe, ach, geheimen of vervelende toestanden zijn er mbt de organisatie gelukkig niet meer. Wel moest ik de heren er vroegtijdig op wijzen dat de paspoorten of id's bijna verlopen waren, wat resulteerde in nieuwe mails met scans van gelukkig tijdig geupdate reispapier.
Hé een EK
Ineens drong ook tot ons door dat de visperiode synchroon liep met het voetbaltoernooi van onze Hollandse jongens, de EK 2012, waarbij iedereen dacht dat we hoge ogen zouden scoren. Daar moest dus iets voor geritseld worden. Geen probleem voor Thierry. Een tv met satellietaansluiting was er wel, er moest alleen een digitale ontvanger met ontvangstkaart komen om Nederlandse tv te kunnen zien, of in ieder geval een zender waar alle voetbalwedstrijden op uitgezonden zouden worden.. Thierry, onze tot Nederlander genaturaliseerde Fransoos, ritselde dat wel, zoals hij later zoveel zou ritselen. Al snel kreeg hij de bijnaam MacGyver van ons, de tv held uit de serie die altijd met weinig materiaal het opperste rendement wist te behalen.WE gaan weer
Voor we er erg in hadden was het zo maar weer juni en vertrokken we zoals we al jaren vertrokken. Dus diep in de nacht, veel koffie, veel gegaap, kriebels in de buiken, hebben we niks vergeten, paspoorten bij ons, tickets uitgeprint, broodjes voor onderweg, genoeg cash, pinpas mee, creditcard mee, tomtom mee. Op naar Bremen!Gemakkelijk parkeren toch in Bremen, zoals altijd en voldoende plaats met een prima parkeertarief. In de vertrekhal van Ryanair was het zo vroeg in de ochtend al flink druk, vreemd. We zagen het al snel. Er zouden ook een paar vluchten richting Oosten vertrekken, Estland, Letland enzo. De barman had het maar druk, er werd al flink alcohol genuttigd, zeg maar gezopen om het leven. Ook opvallend dat de (vooral jonge) dames de ene na de andere borel in het keelgat goten. Tsjonge, konden wij nog wat van leren. Onze magen verdroegen zo vroeg alleen nog maar koffie, dat kwam later wel weer goed.
Ook deze keer geen priorityboarding, maar er was plek zat in het vliegtuig. Voor we het wisten zaten we zo maar weer in Spanje.
Wijs geworden door het verleden haalden we nu de truc met de huurauto uit. Je moet je voorstellen dat verhoudingsgewijs veel medepassagiers een huurauto hebben geregeld, natuurlijk bij de goedkopere verhuurders. Iedereen, zodra ze hun koffer hebben, rent vervolgens naar de desbetreffende balie. Door al het papierwerk duurt het dan een eeuwigheid voor je aan de beurt bent. En nu de truc. Van tevoren werd goed uitgelegd welke koffer ik had. Die met dat paarse lintje. De boys namen dan mijn koffer voor hun rekening, terwijl ik bijna rennend naar de autoverhuurbalie vloog, links en rechts concurrenten vloerend (dit alleen in gedachten, want ik heb natuurlijk een hartje van goud). Bingo! Als 2e aangekomen, niet slecht! We hadden de sleutels binnen een mum. Op naar Caspe, of beter gezegd, ons vertrouwde huisje in Play de Chacon.
 |
| Gerenoveerde kade in Mequinenza |
 |
| Zijn ze hier langsgelopen? Vraagt Thierry zich af... |
 |
| Dorstig weer in Spanje |
 |
| Ijsgekoelde glazen, heerlijk!
Snel de boodschappen doen bij de vertrouwde orang utang supermarkt en op naar ons huisje. Onderweg al ff met Ron gebeld dat we er al bijna aankwamen.
  |
Zo, de buit was weer binnen. En nu snel naar het huisje om de kamers te claimen, de koffers uit te pakken en een lekker biertje te snoepen.
Ron was al aanwezig en we kregen Lee ook nog even op visite. We hebben overigens nog wel ff gebeld naar het thuisfront, om aan te geven dat we deze keer heelhuids en zonder deuken waren aangekomen.
 |
| De visfamilie |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten